Ostatni dzień...

Było bardzo różnie...

czasem jak na wojnie,

a zwłaszcza początki były trudne

... czasami bardzo trudne.

I mam dzisiaj takie wrażenie, że nigdy nie było takich dni, 

że nogi na biurko i luzik... i samo się kręci.

Mimo to będzie mi brakowało porannej dawki złośliwości,

codziennego sarkazmu

i kopa w tyłek zamiast pocieszania.

Czasami zlepek przypadkowych osób

staje się po pewnym czasie

zespołem.

(Przynajmniej część tego zlepka).

Dostałam paczkę na odejście...

pełną niezbędników:))

Baton na S...

bo strasznie  gwiazdorzę : )

Myślałam, że w sumie się nie znamy.

Ale w związku z tym, że dostałam właśnie 

taki prezent...

sądzę, że jednak trochę mnie poznali:)

Od poniedziałku inne piętro.

Ta sama firma - inne obowiązki.

Od poniedziałku będę starała się stworzyć team.

Mam tyle nadziei i entuzjazmu, że wydaje mi się to dzisiaj

zadaniem wymarzonym dla mnie.

A na dzisiaj już chyba wystarczy.

Czas zgasić światło

 (jak to przez ostatni miesiąc czyniłam zwykle)

i iść.

Odpocząć w weekend.

Posprzątać dom.

Zjeść kolację z przyjaciółmi w niedzielę.

I nabrać sił

na to, co przede mną.

-- // -- 

Będę dobrym szefem.

Obiecuję!