Słabo

Kiedy się dzisiaj obudziłam znów zrobiło mi się smutno.

Miałam pół roku temu bilety do Pragi - sprzedałam.

Uznałam, że bardziej potrzebujemy szafy.

...

Szafy nie ma,

a ja budzę się w swoim warszawskim, łóżku...

(materacu).

i jestem na siebie zła.

Po raz kolejny odkładam marzenia na kiedyś tam...

(Nie wierzę, że tylko ja tak robię).

Planuję - wiosną, po raz pierwszy w życiu, pojawić się w Londynie.

Taki weekendowy wypad - planuję, co nie oznacza u mnie - postanowiłam.

Chciałabym spotkać się z Jane i z moim siostrzeńcem i z siostrą, 

za którymi tęsknię.

Zawsze jest coś tutaj, zawsze jest coś ważniejszego...

a przecież nie ma nic ważniejszego niż ludzie, niż miejsca.

Żyję od pół roku w nieustannym stresie i zaczynam 

naprawdę,

 naprawdę myśleć,

 że jeśli za chwilę czegoś z tym nie zrobię

zwariuję.

Po prostu.