Pracoholiczka

Praca moja,ukochana, ostatnio jak nigdy dała mi w kość.

Wczoraj skończyłam chwilę przed 22:00 i wiem, ze jutro muszę jeszcze tam pojechać.

Wiem doskonale, że tak nie powinno być, że  i tak brawa dostaną inni, 

że czarna robota zwykle robi się sama.

Zależy mi jednak żeby wszystko było dopięte na ostatni guzik.

Boję się, że coś się nie uda.

We wtorek wielki dzień - wszystko się okaże.

Zauważyłam, że nie umiem wyluzować, że mocno się spinam,

gdy inni odpuszczają sprawę.

Mam wrażenie, że mój nowy szef "ma mnie na oku"

za wiele nie podpowiadając.

Odkąd Pan B. nie pracuje mam jakieś dziwne przeświadczenie, że powinnam

pracować za dwoje.

W sensie, że tak trzeba, 

a przecież i tak mi za dwoje nie zapłacą :D

Poza pracą jest jeszcze -
nadchodzące lato:

Zakupy:

Fryzjer:

( Pani O. to był ostatni raz u kogoś innego :((   )

-- // --

W aucie wciąż słucham Moniki Urlik - polecam  :)

Baby boom

Narady, spotkania, wspólne zabawy.

Pisk, krzyk, płacz, śmiech.

Na balkonie jak na widowni.

Nowe osiedle. 

Średnia wieku 30.

Gdybym wiedziała, zamieszkałabym na Muranowie.

:)