Wybory c.d.

Wiem, wiem, że kuchnię się urządza na końcu

ale jakoś większość moich myśli podąża w tamtym kierunku...

Kuchnia jest mi zdecydowanie bliższa niż łazienka, 

salon czy nawet sypialnia.

I choć najpierw musimy kupić

  umywalkę, wannę, płytki, baterie i zestaw podtynkowy z muszlą

to wciąż kątem oka zerkam na piekarniki, lodówki, okapy i zlew.

Zmierzyliśmy dzisiaj mieszkanie co do milimetra 

i teraz już możemy kupić to, co jest na początku potrzebne.

Tylko jak się zdecydować...?

Słowa :

"ciesz się, że masz z czego wybrać - kiedyś brało się to, co było"

delikatnie mnie rozśmieszają ...

wszak teraz jest z czego wybrać

 jest z czego - i to naprawdę

WCALE

tego wyboru nie ułatwia.

(jeszcze nie narzekam - wciąż jestem szczęśliwa)

Grudzień

Grudzień.

U mnie za oknem  +3 i słońce od rana:)

Lubię zimę.

 Zaraz po jesieni to moja ulubiona pora roku.

Weekend pod hasłem - armatura i płytki.

Zobaczymy co z tego wyjdzie.

Najpierw musimy wszystko dokładnie zmierzyć

w tym celu, już za chwilkę, jedziemy do naszego mieszkania.

No to... 

chyba się zaczęło.

Równowaga

Człowiek to się jednak nie może tak łatwo przełączać z jednego trybu  na drugi.

Praca 7:00-17:00, 

 17:00-07:00 dom.

Jest jeszcze kilka rzeczy po drodze, które zaprzątają głowę.

I choć myślałam, ze się od nich uwolniłam, przynajmniej na czas jakiś,

 to jednak zdarzają się  sytuacje, które o nich przypominają.

Człowiek usłyszy coś, zobaczy 

i tak się przez chwilkę smutno zrobi...

jak kiedyś...ale za chwilkę....

  - żarówka, oprawka, RWE, kabel...

i wracam do trybu "M".

Może tak musi być żeby zachować rónowagę.

weheartit.com

Ostrzegam

Niestety z racji obecnej sytuacji 

może być tu nieco monotematycznie.

Osoby o słabych nerwach proszone są

 o wytrzymanie

 jakoś 

tego stanu :)

Yyyy ...

Hm...

może jestem dziwna, ale mam w sobie jakieś sprzeczne emocje.

Powinnam się cieszyć

skakać z radości

wszak od roku o niczym innym nie myślę,

 od roku całą swoją energię kieruję w tamtym kierunku.

od roku czekałam na ten czas.

A teraz co?!

Przyjmuję z uśmiechem gratulacje - bo się cieszę

ale jednocześnie zastanawiam się

co teraz?

Od czego zacząć?

Mam wrażenie, ze płytki, które wybraliśmy w zeszłym tygodniu

już mi się nie podobają.

A co jeśli je położymy, a za tydzień znajdę lepsze?!

Wiem, że teraz powiecie " to normalne"

(już kilka osób tak mi powiedziało i przyjmuję i się nie martwię - 

 bo wiedzą co znaczy remont, bo przeżyły i co najważniejsze - przetrwały)

ale czas, na który tak czekałam

to mimo wszystko więcej stresu niż radości 

- przynajmniej teraz.

Trzymam się jednak tej myśli, że za jakiś czas będzie pięknie w naszym M. :)

3... 2... 1...

3 ...

Wędrówki do płotu - śmieszne, wiem...

w zasadzie nic za nim nie było

a i tak chodziliśmy.

Bo może już coś widać, może już, już ...

 może za chwilkę ...

2. 

Płot zmieniał się w ścianę...

o tak!

ściana to było już coś...

1.

Pierwsza wizyta

i ten dreszcz...

i myśl, że oto powstaje nasze miejsce...

A dzisiaj ... ?

dzisiaj po dwóch godzinach pomiarów,

sprawdzania czy kąty są proste,

czy okna zamykają się tak jak trzeba

...

SĄ NASZE

No to teraz się zacznie...

Szybko, szybciej, najszybciej ...

Piątek.

Spotkanie z przyszłymi sąsiadami.

Było nas chyba osiemnaścioro.

Średnia wieku 27 (tak obstawiam)

grzane piwo -

 parkiety, muszle, deski, parapety, zestawy podtynkowe, cargo, blumy, metalboxy - 

brzmiało jak rozmowa specjalistów.

No cóż.. "siedzimy" w temacie od kilku miesięcy.

Każdy na początku drogi.

Każdy podekscytowany swoim M.

My też.

Sobota .

Wycena kuchni, małe zakupy, oglądanie płytek.

Niedziela.

Obiad u rodziców.

Ciasto dyniowe u teściowej.

Wszystko jakoś tak w biegu.

Czasami tak być musi.

Coś jednak czuję,
że przez najbliższe dwa miesiące
 nie będzie mi dane
 zwolnić.

-1-